Καθώς δούλευα απόψε σε μια συνέντευξη του Ron L. Hubbard έπεσα σε ένα σημείο, ένα όμορφο απόσπασμα σε μια κατά τα άλλα “φτιαχτή” συζήτηση που μου φάνηκε κατευθυνόμενη:

Ε: Πώς θα περιγράφατε τον εαυτό σας ως άνθρωπο; Πώς θα περιγράφατε τα επιτεύγματα της ζωής σας; Ποιο θεωρείτε μεγαλύτερο κατόρθωμα της ζωής σας; Για τι θα θέλατε να σας θυμούνται;
Α: Νομίζω ότι ένα από τα πιο σημαντικά μέτρα σύγκρισης της ζωής ενός ανθρώπου είναι ο αριθμός των φίλων που έχει. Και δεν πρέπει να ξεχνά κανείς να μετρήσει και τον εαυτό του.
Υπάρχουν διάσημοι τους οποίους θαυμάζουμε όλοι μας για τις ανακαλύψεις τους ή τις δημιουργίες ή τις εφευρέσεις ή τα επιτεύγματά τους. Όταν όμως κοιτάμε τις ζωές τους, ανακαλύπτουμε ότι ήταν συνήθως μόνοι και είχαν ελάχιστους φίλους. Συνεπώς, θαυμάζουμε τα κατορθώματα τους και όχι τη ζωή τους. Ένας άνθρωπος με πολλούς φίλους έχει καταφέρει πολλά πράγματα.

 

Νομίζω ότι θα έβγαζα τα επίθετα “πολλοί”, “πολλούς” κ.λπ. και θα άφηνα σκέτο το “φίλοι”, “φίλους”. Θαυμάζουμε όντως τους ανθρώπους για τα επιτεύγματά τους, έτσι δεν είναι; Ίσως όμως τελικά, αυτό που έχει σημασία και αυτό που μας γεμίζει περισσότερο, και πιο ουσιαστικά, να είναι άλλα πράγματα, πιο καθημερινά, που συχνά τα θεωρούμε “μικρά”.

Bez-tytulu-60-Pocalunek_reference
tumblr_mox9djLbUi1qz6f9yo1_500tumblr_lpsa08RZuk1qhr0r2o1_500

tumblr_mdrnhwy2r81qgk0g0o1_500